Cumartesi gecesi çok erken konuşmuşum. Kızlara karşı attığım tek gol de söndü gitti. Hikayenin devamı şöyle;

 

Kızlar uyuduktan sonra yazımı bitirdim ve uykuya dalacakken Dafne yine ağlamaya başladı. Hem de çıkarabileceği en tiz sesle. Bunu duyan Selen de ödü patlamış şekilde uyanıp ağlamaya başladı. İkisini de tekrar uyutmak yeterince zorken bir de Selenin böyle korkarak uyanmaları bende endişe yaratmaya başladı. Sonuçta 3 aylık bebek. Üstelik Dafnenin çığlıkları 15-20 dakikada bir tekrarlanmaya başlayınca pes ettik ve yine eski düzene döndük. 

 

Şuan Dafne benimle birlikte yatak odasında yatıyor. Selenle babası da çocuk odasında. 

 

Dördüncü gece itibariyle kızlar hükmen galip!